Insan sevgiye ve duyulmaya ihtiyacı olan içsel çocugu ile temasa gecerek (Meditasyonla, Regresyonla ,Terapi ile) kücük kendini şifalandırabilir. Bu çalışma hem ebeveynimizle ilişkimizi zamanla iyileşmesine hem kendimizle ilişkimizin iyileşmesine yardımcı oluyor hemde yetişkin hayatlarımızdaki ilişki problemlerimizin şifalanmasına da katkı saglıyor. Bizi bugun oldugumuz kisi yapan anne -babamız ile kendimize sevgi ve kabulümüz,icsel çocugumuza yaklaşmak için attığımiz her adımla dahada sağlıklı ve şefkatli bir ilişkiye dönüşecek acı ve keder döngüsü zamanla son bulacak. Geçmiş acıları sevgiyle dönüştürdügümüz zaman hayatımizdaki insarla ve kendimizle iliskimiz iyileşir. İçsel çocuğumuza deneyimlediği duygusal acılar sırasında hep sahip olmayı arzu ettiği ebeveyn rolüne bürünerek yaklaşmayı denemek, değişim için son derece kıymetli adımdır.Böylece içsel çocugumuza koşulsuz sevgi sunabilir vaktiyle alamadığımız şefkat ve kabulü verebiliriz.